Μεγάλη απώλεια...

Ένας μεγάλος Έλληνας πατριώτης άφησε προχθές την τελευταία του πνοή. Ο Νικόλαος Σταύρου, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Χάουαρντ της Ουάσινγκτον, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών. Σίγουρα ο θάνατός του θα περάσει στα «ψιλά», αφού ούτε απατεώνας (δηλ. πολιτικός) ήταν - για να του κάνουν αφιερώματα τα βοθροκάναλα των νταβατζήδων, ούτε τη χώρα του πρόδωσε - για να θεωρηθεί «προοδευτικός» από τα πολυάριθμα σκουπίδια που αφήνουμε ακόμα να φυτρώνουν γύρω μας. Ο Ελληνισμός όμως βγαίνει βαριά λαβωμένος, αφού μια από τις πιο «μαχητικές πατριωτικές φωνές» σίγησε για πάντα.

Ο Σταύρου είχε γεννηθεί στη μαρτυρική Βόρειο Ήπειρο και είχε γράψει αρκετά βιβλία για τα ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, όπως επίσης και αρκετά άρθρα σε αμερικανικά ΜΜΕ για τα «δικαιώματα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου που καταπατήθηκαν βάναυσα από τις αλβανικές αρχές», όπως τόνιζε χαρακτηριστικά. Μάλιστα ο αδελφός του καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε από το κομμουνιστικό καθεστώς του Χότζα στις 3 Σεπτεμβρίου 1953.

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ήταν η πρόσφατη παρέμβασή του για την κρίση που βιώνει η πατρίδα μας.
Νικόλαος Σταύρου: Περί Έθνους, τραπεζιτών και Ελευθερίας:
“Όλο και περισσότερο οι πολίτες των λεγόμενων “αναπτυγμένων” χωρών υφίστανται την κλοπή της κυριαρχίας τους. Όταν οι χώρες γίνονται κουρέλια και τα έθνη καταντούν ζητιάνοι, τότε οι τραπεζίτες αναλαμβάνουν το ρόλο του “ευεργέτη”. Σ’ αυτόν τον κόσμο η ελευθερία αποτελεί πολυτέλεια, ακριβώς όπως προέβλεψαν ο Τόμας Τζέφερσον και ο Άντριου Τζάκσον: ότι δηλαδή οι τραπεζίτες είναι πολύ μεγαλύτεροι εχθροί της ελευθερίας απ' ό,τι οι στρατοί κατοχής.
Όπως στο Μεσαίωνα, έτσι και σήμερα οι πολίτες στις “προχωρημένες” οικονομίες γεννιούνται χρεωμένοι, ζουν με το φόβο και πεθαίνουν φτωχοί. Δεν είναι πολύς καιρός που οι ηγέτες είχαν συναίσθηση του δημόσιου συμφέροντος. Τότε η κοινωνική άνοδος ονομαζόταν εκπαίδευση και ήταν το μέσον για την κοινωνική άνοδο. Σήμερα η ανώτατη εκπαίδευση κατάντησε “βιομηχανία” παραγωγής εκείνων που θέλει “η αγορά””.

ΣΗΜ. Έτσι εξηγείται γιατί η μεγάλη χώρα μας κατάντησε να έχει για υπουργό Παιδείας ένα άτομο του οποίου η φωτογραφία πρέπει να μπει στα λεξικά δίπλα στο λήμμα "ανίκανος".