Ευελφάλεια ...

Σε πρόσφατες δηλώσεις της, η βλαχο-ευρωπαία που παριστάνει την υπουργό Παιδείας αναφέρθηκε πάλι στην "ευελφάλεια". Ως ευελφάλεια, η λεγάμενη ορίζει το συνδυασμό "ευελιξίας και ασφάλειας" που πρέπει να έχει κάθε σύγχρονος εργαζόμενος.
Ο όρος - που είναι μια δικής της επινόησης μετάφραση της λέξης flexicurity - πρωτακούστηκε από το στόμα της το 2005.

Πρόκειται για μια γλωσσική κουτοπονηριά που περιέγραφε ο Όργουελ στο "1984": το ζήτημα για την εξουσία είναι να περιγράφει τα πάντα με θετικούς όρους, όπως ευελιξίες και ασφάλειες, ώστε να μην δίνει κανείς σημασία στο περιεχόμενό τους. Αν, για παράδειγμα, το σχέδιο ονομαζόταν "τελερύγγι", από το "τελειώσανε αυτά που ξέρατε" και "θα σας φάμε το λαρύγγι", θα απέδιδε ακριβέστερα αυτό περί του οποίου πρόκειται, αλλά θα είχε βγάλει τον κόσμο στους δρόμους».

Άλλωστε, η ερμηνεία των δύο μερών της σύνθετης αυτής λέξης είναι πασιφανής σε οποιονδήποτε έχει εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα τα τελευταία χρόνια. Με τον όρο "ευελιξία", οι γραφειοκράτες της Eυρωπαϊκής Ένωσης εννοούν το δικαίωμα του εργοδότη να σε απασχολεί με τους χειρότερους δυνατούς όρους και να σε πετάει στο δρόμο όποτε θέλει. Αυτό υποτίθεται ότι ενισχύει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και την ανάπτυξη, επομένως προωθείται για το καλό της κοινωνίας.

Από την άλλη πλευρά, ως "ασφάλεια" εννοείται το αντίθετό της, δηλαδή "δεν υπάρχει καμία ασφάλεια". Είναι όπως οι υποκλοπές που αναφέρονται ως "νομοσχέδιο για τη διασφάλιση του απορρήτου των επικοινωνιών", τα μεταλλαγμένα που προωθούνται με το νόμο "για τον έλεγχο των τροφίμων και την προστασία της δημόσιας υγείας", τα δάση, που αποχαρακτηρίζονται με "ρυθμίσεις για την προστασία του εθνικού δασικού πλούτου". Για την ακρίβεια, ως "ασφάλεια" εννοούν το να δώσουν τη δυνατότητα στον εργαζόμενο να τα βγάζει πέρα χωρίς βοήθεια από το κράτος, ως ελάχιστο και φτηνό αντίτιμο για την κατάργηση της κοινωνικής πολιτικής.

Έφτασε όμως η ώρα να μάθει αυτή η καρακάξα και το υπόλοιπο σκυλολόι πως είναι "γελοίνδυνοι": γελοίοι και επικίνδυνοι!