Πρώτη Ανάρτηση

Από τότε που ξεκίνησε η οικονομική κρίση για την χώρα μας, άρχισε και η αναδόμηση ή μάλλον αποδόμηση του εκπαιδευτικού της συστήματος. Τυχαίο; Δεν νομίζουμε. Πώς και ξεκίνησε μία τόσο μεγαλεπίβολη μεταρρύθμιση μέσα στην μεγαλύτερη οικονομική κρίση; Τι μπορεί να βελτιωθεί, όταν τα χρήματα για την παιδεία μειώνονται τόσο δραματικά; Ή μήπως δεν πρόκειται για βελτίωση, αλλά για πλήρη διάλυση; Τελείωσε το πρώτο τρίμηνο στα γυμνάσια και ακόμη τα περισσότερα βιβλία λείπουν. Τα νέα προγράμματα σπουδών και οι οδηγίες που εκπορεύονται από το υπουργείο φαίνεται πως οδηγούν σε ένα "εύκολο" σχολείο, ένα παιχνίδι περισσότερο παρά μάθημα, στο οποίο θα περνούν τα χρόνια τους τα ελληνόπουλα προκειμένου μετά να γίνουν μισθωτοί των 500 ευρώ ή του αντίστουχου στο μέλλον νομίσματος. Και για να συμβεί αυτό, να αποδεχθούν δηλαδή οι Έλληνες την υποταγή και εξαθλίωσή τους είναι απαραίτητο να μάθουν να μην σκέφτονται. Και για να μάθουν να μην σκέφτονται, ο απλούστερος τρόπος είναι να μην μάθουν τίποτε. Η γνώση στο σύνολό της φαίνεται πλέον να βρίσκεται υπό διωγμό στο ελληνικό σχολείο. Έτσι, παίζοντας και συγκροτώντας ομάδες την ώρα του μαθήματος, θα συνηθίσει και ο Έλληνας να μην ξέρει και άρα να μην μπορεί να σκεφτεί. Σε έναν κόσμο τόσο σύνθετο όσο ο σημερινός μοιάζει όχι εγκληματικός λαϊκισμός, αλλά προμελετημένο σχέδιο εξαθλίωσης η επιχειρούμενη μεταρρύθμιση. Οι παραπάνω και άλλοι προβληματισμοί μας οδήγησαν στην δημιουργία αυτού του ιστολογίου, το οποίο ευελπιστεί να αποτελέσει έναν τόπο συνάντησης και συζήτησης όλων των απόψεων που υπάρχουν στην εκπαιδευτική κοινότητα γύρω από τις τεράστιες αλλαγές που επιχειρούνται για μας, χωρίς εμάς. Η αγωνία μας για όλα όσα χωρίς διάλογο
αποφασίστηκε να αλλάξουν  προς μία κατεύθυνση που χάραξαν ειδικοί στα παιδαγωγικά και όχι στα επιμέρους γνωστικά αντικείμενα, με μικρή ή καθόλου εκπαιδευτική εμπειρία, μας κάνει να θέλουμε να διαλεχθούμε πάνω στα ζητήματα αυτά, έστω και αν γνωρίζουμε πως "οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε".